سولفورزدایی عمیق از سوخت ها با پلی اکسومتالات بعنوان کاتالیست و پراکسید هیدروژن بعنوان اکسید کننده

چکیده آلودگی های نفتی، پدیده ای نامطلوب با تأثیرات جدی و مخرب بر روی سلامتی انسان و محیط زیست می باشد. از آنجایی که ترکیبات گوگرد دار موجود در برش های نفتی از مهم ترین آلاینده های نفتی می باشد، حذف این ترکیبات از این برش های نفتی به دلیل آلودگی هوا و خوردگی فلزات بسیار مهم می باشد. به همین دلیل استانداردهای از طرف کشور های مختلف برای تعیین میزان گوگرد موجود در سوخت ها تصویب شده است که باعث تحقیق و پژوهش در راستای رسیدن به این استانداردها و توسعه روش های جدید برای کاهش میزان گوگرد گردیده است. از جمله این روش ها، روش گوگرد زدایی اکسیداسیونی (ods) می باشد که ترکیبات گو گر دار در این روش با استفاده از یک اکسنده در فشار و دمای محیط اکسید شده و ترکیبات اکسید شده با استفاده از یک حلال جداسازی می گردد. در این پایان نامه روش گوگرد زدایی اکسیداسیونی با استفاده از هیدروژن پر اکسید به عنوان اکسنده در مجاورت یک پلی اکسومتالات به عنوان کاتالیست واستونیتریل به عنوان حلال مورد بررسی قرار گرفته است. آنیون هتروپلی¬اکسومتالات [pv3w9o40]6- با سورفکتانت هگزا دیسیل¬تری¬متیل¬آمونیوم کلراید برای استفاده از مزایای فاز امولسیونی و کاهش محدودیت انتقال جرم بین فاز آبی مربوط به پراکسیدهیدروژن و فاز آلی سوخت ترکیب و تأثیر پارامترهای عملیاتی مختلف نظیر زمان انجام واکنش، نسبت مولی هیدروژن پراکسیدهیدروژن به گوگرد و نسبت کاتالیست به گوگرد بررسی شده است. آزمایشات مربوط به گوگردزدایی اکسیداسیونی بر روی میعانات گازی پالایشگاه گاز ایلام با میزان گوگرد ppm 1800 و ppm 1100 و گازوییل با میزان گوگردppm 5500 انجام شد. نتایج گوگردزدایی نشان از حذف 5/98 درصدی ترکیبات گوگردی از میعانات گازی در مدت زمان 15 دقیقه و حذف 82 درصدی از ترکیبات گوگرد از گازوییل در مدت زمان 30 دقیقه می باشد. کلمات کلیدی: پلی اکسومتالات، گوگرد زدایی،اکسیداسیون، میعانات گازی، گازوئیل، پروکسید هیدروژن، سورفکتانت.